Maç Sonu Analizi: Fenerbahçe, Asvel’i Farklı Geçerek Nefes Aldı

Ülker Spor ve Etkinlik Salonu’nda oynanan Euroleague 9. hafta mücadelesinde temsilcimiz Fenerbahçe Beko, rotasyonu daralmış bir LDLC Asvel Villeurbanne karşısında 81-67 kazanarak dördüncü galibiyetini aldı.

Skor kağıdına bakıldığında fark net ve oyunun kontrolü çoğunlukla Fenerbahçe’deydi; fakat bu galibiyet, “dominasyon” kelimesiyle tanımlanacak bir zafer değildi. Saras Jasikevicius’un öğrencileri, oyunun büyük bölümünde üretimde zorlandı; set temposu düştü, dış şut ritmi kayboldu ve zaman zaman organizasyon sorunları göze çarptı. Buna rağmen fiziksel üstünlük, hücum ribaundlarında kurulan baskı ve bireysel savunma disiplini maçı temsilcimize getiren belirleyici unsurlar oldu.

Fenerbahçe Beko‘nun hücumda özellikle ilk çeyrekte alan savunmasına karşı yaşadığı tıkanma dikkate değerdi. ASVEL’in 2-3 varyasyonlu alan yerleşimi, pas açılarını daralttı ve Fenerbahçe’nin tempoyu hızlandıramadığı her pozisyonda hücum problemli hale geldi. Çözüm, Biberovic ve Boston Jr.’ın dış şut tehditleriyle alanın genişletilmesiyle geldi. Boston’ın oyuna girişiyle birlikte hücumda ritim artarken, çeyrek sonunda Melli ve Colson’ın isabetleri farkı 18-10’a taşıdı.

İkinci Çeyrekte Hall’ın Patlaması ve Biberovic’in Şut Tehdidi 🎯

İkinci çeyrek, Fenerbahçe’nin oyuna enerji enjekte ettiği bölüm oldu. Devon Hall’ın çeyrek ortasında yaptığı poster smacı, yalnızca bir skor aksiyonu değil, takımın ritim anahtarı niteliğindeydi. Hall’ın ardından gelen top çalma ve hızlı hücum turnikesi, fiziksel olarak zaten zorlanan ASVEL’e bir mental darbe daha vurdu. Bu sekansın ardından Baldwin’in organizasyon rolü belirginleşti; saha yerleşimi düzeldi ve pas akışı hızlandı.

Tarık Biberovic bu dönemin en kritik parçasıydı. Savunmanın yardım getirdiği her pozisyonda doğru noktada hazır bulunması ve dış şutları cezalandırması, ASVEL’in alan savunmasını kıran temel faktördü. Biberovic’in varlığı, savunmanın içe çökme kararını bozdu ve Fenerbahçe’yi devreye iki yönlü bir avantajla taşıdı: 45-34.

ASVEL cephesinde Armel Traoré’nin devre boyunca ikinci şans sayılarıyla ve temaslı bitirişleriyle takımı maçta tutmaya çalışması ise dikkat çekiciydi. Traoré, maç boyunca ASVEL’in ritim ve direnç jeneratörü oldu.

Üçüncü Çeyrek: Hücumda Tıkanıklık Ama Artan Savunma Direnci 🧱

Saras’ın takımları genelde üçüncü çeyrekte oyun temposunu sabitleme ve rakibin ritmini bozma konusunda başarılıdır; ancak bu maçta işler hücum tarafında uzun süre kilitlendi. Fenerbahçe ilk saha içi isabetini çeyreğin beşinci dakikasında buldu. Baldwin ve Hall top paylaşımında doğru kararları üretemeyince kısa rotasyonlar arasında sıkışma yaşandı. Birkaç basit top kaybı ASVEL’i moral olarak canlandırma ihtimali doğurduysa da, Fransız temsilcisinin dış şut üretiminde sınırlı kalması bu ihtimali ortadan kaldırdı.

Savunmada ise Fenerbahçe’nin yardımlaşma düzeni ve Melli’nin pozisyon bilgisi farkı koruyan ana unsur oldu. Melli’nin istatistik tablosuna yansımayan “kafa çevirme, itme yönlendirme, düşük post yardımı başlatma” detayları oyunun ritmini belirledi.

Son Çeyrek: Traoré’nin Çabası ve Jantunen’in Kritik Üçlüğü 🏁

Son çeyrek, oyunun görüntüsü açısından estetikten uzaktı. Dış atış isabeti gelmeyen, asist üretimi zorlaşmış bir Fenerbahçe vardı sahada. Buna karşın ASVEL’de Traoré tamamen sahneyi aldı. Hem bire bir izolasyonlarda hem de pota çevresinde enerjiyle bitirdi ve fark tek haneye kadar indi.

Tam bu noktada Jantunen’in 37. dakikada gelen ilk üçlüğü, maçın sembolik kırılma anıydı. Bu isabet sadece skor anlamında değil, Fenerbahçe’nin nefes aldığı ve ASVEL’in direncinin kırıldığı anı temsil etti. Kalan dakikalarda temsilcimiz farkı kontrol ederek sahadan 81-67 galip ayrıldı.

Maçın Öne Çıkan Performansları✨

Fenerbahçe Beko

• Wade Baldwin: 14 sayı, 4 ribaund, 7 asist
• Nicolo Melli: 12 sayı, 9 ribaund
• Bonzie Colson 11 sayı, 3 ribaund

LDLC Asvel Villeurbanne

• Armel Traore: 18 sayı, 5 ribaund
• Glynn Watson: 12 sayı, 4 ribaund, 5 asist
• Mbaye Ndiaye: 10 sayı, 4 ribaund

Genel Değerlendirme ve İleriye Bakış 🔍

Bu galibiyet “iyi oynamadan kazanmak” kategorisinde değerlendirilebilir. Set temposu, dış şut sürekliliği ve hücum organizasyonu noktasında net gelişim ihtiyacı var. Ancak:

• Fiziksel üstünlük,
• Hücum ribaundlarında kurulan dominasyon,
• Bireysel savunma disiplini,
• Kritik anlarda doğru şut tercihleri,

temsilcimizin temel omurgasının sağlam olduğunu gösteriyor.

Önümüzde Maccabi Tel Aviv gibi tempolu ve ritim üzerinden oynayan bir rakip var. Bu nedenle hücumda akışkanlık ve yarı saha düzeni geliştirmek, Fenerbahçe’nin bir sonraki adımı olacak.

Son söz:
Bu maçta iyi oyundan çok galibiyet önemliydi. Fenerbahçe, kağıt üstündeki zayıf rakibi karşısında sürprize izin vermedi ve aradığı galibiyeti elde ederek en azından mental olarak toparlanma fırsatı buldu.