Maç Analizi: Fenerbahçe, Olympiakos’u Yenip Seriyi 5. Maç İçin Pire’ye Taşıdı!

Turkish Airlines Euroleague play-off serisi 4. maçında temsilcimiz Fenerbahçe Beko konuk ettiği Olympiakos‘u 73-69’luk skorla geçerek seriyi son maça taçımayı başardı.

Serinin 5. ve son maçı 9 Mayıs Salı günü saat 21:30’da Pire’de oynanacak, kazanan takım F4 bileti kapacak. Ayrıca Fenerbahçe Beko kazanırsa, play-off serisinde 5. maçı kazanabilen ilk deplasman takımı olarak da Euroleague tarihine adını yazdırmış olacak.

MAÇIN TÜM İSTATİSTİKLERİ İÇİN TIKLAYINIZ.

Temsilcimizde Dyshawn Pierre 17 sayı (4-6 üçlük), 4 ribaund, Tyler Dorsey 16 sayı, 3 ribaund, 2 asist ve Nigel Hayes-Davis 12 sayı, 2 ribaund, 2 asist ile galibiyeti getiren başlıca isimler oldular.

Misafir takımda ise Shaquielle McKissic 20 sayı (3-4 üçlük), 5 ribaund ile maçın en skorer ismi olurken, Isaiah Canaan 12 sayı ve Moustapha Fall 12 sayı, 7 ribaund, 3 asist ile direnen başlıca isimler oldular.

EDİTÖR YORUMU:

Maça iyi başlayan taraf Olympiakos oldu. Hücumda Canaan ve Vezenkov’dan gelen basketlerle istediğini alan Yunan ekibine karşı hücumda tam ritmimizi bulamadık, üst üste top kayıplarıyla canımız sıkıldı. Ama fazla gecikmeden Dorsey ve Calathes’in orta mesafe atışları ile cevap vermeyi bildik. Ardından Pierre’in de üst üste 5 sayısıyla öne geçmeyi başardık. Top kayıplarıyla başlayan Dorsey’nin kritik üçlüğüyle de taraftarı tam anlamıyla oyunun içine soktuk. Sonrasında iki takım da savunmada vidaları sıkamadı, karşılıklı gelen basketkerle oyuna denge geldi. Maalesef aldığımız faullerde çizgiden istediğimiz yüzdeyi bulamadık, buna rağmen ilk çeyreği 18-17 önde kapattık. İkinci çeyrekte ise savunmalar ön plandaydı. Üretimde zorlandığımız anlarda kenardan gelen Edwards’ın enerjisi ile nefis bir sekans yakaladık. Onun çembere gidişleriyle üst üste bulduğu 4 sayı tekrar salonu ateşledi ve Motley’i de pota altında daha efektif kullandık onun penetreleri sayesinde. Bu sayede 5 sayı ile öne geçsek de Olympiakos da Canaan’ın üçlüğü sayesinde karşı bir seri buldu ve ilk yarıyı 32-33 geride tamamladık.

İkinci yarıya Dorsey ile yine güzel bir giriş yaptık ama Olympiakos pota altını etkili kullanarak 0-5’lik seriyke farkı 2 topa çıkardı. Biz de cevabı Pierre’in sırtı dönük hücumları ve Dorsey’nin penetreleri ile verdik ancak şutunu riske ettiğimiz Walkup’dan gelen üçlük canımızı sıktı, momentumu ele geçirmemize engel oldu. İlk yarının suskun ismi Hayes’in kritik yerde bulduğu üçlükle kendimize gelsek de Canaan’ın ikili oyunlar sonrası potaya yaptığı ataklara engel olamadık ve farkı yeniden 5 sayıya çıkardılar. Son bölümde savunmada vidaları sıkara top çalmalar kaynaklı sayılar bulduk, son çeyreğe kafa kafaya, 48-49 geride girdik. Son çeyreğe de Hayes’in üçlüğü ile girdik ve öne geçerek psikolojik üstünlüğü de ele geçirdik. Sonrasında Fall ile Motley’nin çember altındaki karşılıklı basketleri geldi. Hücumda zorlandığımız bu anlarda Olympiakos ise iki alternatif isimden, Peters ve McKissic’den 5 sayı bulunca skora tekrar denge geldi. Dorsey ile Hayes’in basketleri sayesinde tekrar öne geçtik, Pierre bulduğu kritik üçlükle adeta salonu ayağa kaldırdı. Kanadalı forvetten bir üçlük isabeti daha gelirken Dorsey de ona eşlik edince fark birden 7 sayıya çıktı! Olympiakos da McKissic’in üçlüğü ile cevap verdi ve maçın sonunda hata yapmayarak sahadan 73-69’luk skorla galip ayrıldık.

Bu sonuçla seriye 2-2 eşitlik geldi ve artık Pire’de tamam mı devam mı diyeceğiz. Kazanırsak Euroleague tarihinde 5. maçta galibiyet elde eden ilk deplasman takımı olacağız. Bu maçta yaptığımız basit top kayıpları, kötü faul yüzdesi ve yine verilen hücum ribaundlarını orada Barış ve Dostluk Salonu’nda yapma şansımız olmayacak, bunu çok iyi bilmeliyiz. Çok zorlu bir atmosferde çok güçlü bir rakibe karşı oynayacağız, neredeyse hatasız oynamamız gereken bir maç olacak!

Not: Maçın ilk yarısının son anlarında skor kafa kafayken bizim benchimizi arkasında yer alan sözde Fenerbahçeli bir “amcanın” koç Itoudis’in duyacağı şekilde yaptığı hakeretler ve koçun da ona dönerek “Çok iyi biliyorsan gel sen yönet takımı” diye cevap vermesi can sıkıcıydı… Ayrıca bu olayla beraber tribünlerde de Fenerbahçe taraftarı kendi arasında gereksiz bir gerginlik yaşadı… Özetle maç sonundaki güzel görüntüleri bana göre bu olaylar gölgeledi! Takım kazanınca sevinmek sevgi gösterisi yapmak önemsizdir, önemli olan böyle maç kafa kafaya giderken takıma köstek değil destek olmaktır!